"Και τελικά Έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή σου που πρέπει να διαλέξεις το δρόμο που θα τραβήξεις και αυτή σου η επιλογή θα καθορίσει ολόκληρη την ζωή σου. Και σχεδόν πάντα αυτή η στιγμή έρχεται όταν δεν είσαι καν σε θέση να επιλέξεις τι ρούχα θα βάλεις στο πάρτι της κολλητής σου τη Παρασκευή"
Και όσο περνάνε οι μέρες τόσο πιο πολύ συνειδητοποιώ ότι οι πανελλαδικές είναι πολύ κοντά, και ότι θα καθορίσουν την ζωή μου (λίγο έως πολύ... Who knows???....). Δεν ανησυχώ για τα μαθήματα στα οποία ξέρω ότι δεν θα γράψω. Αλλά τους τελευταίους μήνες κάνω μία σοβαρή προσπάθεια στα μαθηματικά, στη λογοτεχνία και στην έκθεση, μιας και η σχολή για την οποία ενδιαφέρομαι έχει πολύ χαμηλή βάση και καλές προοπτικές ( λαϊκιστη, ζήτηση...) , και με έχει ζορίσει πολύ αυτή η ιστορία... Θέλω όταν καταπιάνομαι με κάτι να το καταφέρνω. Νοιώθω τύψεις που δεν κάθομαι να διαβάσω λίγο παραπάνω για αυτά που μπορώ να γράψω, και έχω φτάσει σε σημείο να διαβάζω μόνο μαθηματικά. Όρεξη δεν υπάρχει. Αλλά και χρόνος πολύς δεν υπάρχει! Οι τελευταίες μέρες θα έλεγα πως ήταν αρκετά... "περίεργες" και kind of depressing... Ελπίζω μόνο να μην μου βγει ξινό όλο αυτό, και οι επόμενες μέρες να είναι καλύτερες... Τί να πώ??? Αυτά εν ολίγοις....
